Tuesday, December 5, 2006

mulptiple choices

1.Ποιούς περιορισμούς επιβάλλει η φύση στη μεγιστοποίηση των επιθυμιών;
Α. Τη φθίνουσα απόδοση.
Β. Τις αποδόσεις κλίμακας.
Γ. Το αυξανόμενο κόστος.
Δ. Όλα τα παραπάνω.

2.Ο καταναλωτής λειτουργεί ορθολογικά εφ΄όσον :
A. Επιδιώκει όσο το δυνατό περισσότερο πλούτο ικανοποίησης.
Β. Μεγιστοποιεί τη χρησιμότητα του με ιεράρχηση των αναγκών του.
Γ. Καλύπτει όλες τις οικονομικές του ανάγκες.
Δ..Κάνει ιεράρχηση των αναγκών του.

3.Ελεύθερο αγαθό είναι εκείνο που:
A. Παράγεται χωρίς νομικούς περιορισμούς από τον καθένα.
Β. Μπορεί να παραχθεί με εισροές που ανήκουν στο κράτος.
Γ. Μπορεί να καταναλωθεί ταυτόχρονα από πολλά άτομα, τα οποία για να αποκλει-στούν από την χρήση του χρειάζεται να υποστεί υψηλό κόστος ο ιδιοκτήτης του αγαθού.
Δ. Τίποτε από τα παραπάνω.

4.Δημόσιο αγαθό είναι εκείνο που:
A. Μπορεί να παραχθεί με μηδενικό οριακό κόστος.
Β. Μπορεί να παραχθεί χωρίς περιορισμούς.
Γ. Παράγεται από το δημόσιο τομέα.
Δ. Τίποτε από τα παραπάνω.
5.Με δεδομένους τους πόρους σε μια οικονομία, ποιό είναι το αποτέλεσμα μιας μετακίνησης πάνω στην καμπύλη των παραγωγικών δυνατοτήτων από το σημείο Β στο σημείο Α;
Α. Παραγωγή μεγαλύτερης ποσότητας βαμβακιού και λιγότερης ποσότητας καλα-μποκιού.
Β. Παραγωγή λιγότερης ποσότητας βαμβακιού και μεγαλύτερης ποσότητας καλαμπο-κιού.
Γ. Παραγωγή μεγαλύτερης ποσότητας βαμβακιού και μεγαλύτερης ποσότητας καλα-μποκιού.
Δ. Παραγωγή λιγότερης ποσότητας βαμβακιού και λιγότερης ποσότητας καλαμπο-κιού.

6.Το κόστος ευκαιρίας:
A. Δεν θα υπήρχε αν είχε εξαλειφθεί η φτώχεια.
Β.Υπάρχει μόνο στο σύστημα της ελεύθερης οικονομίας.
Γ. Συνεπάγεται ότι μια μεγάλη αύξηση στις δαπάνες άμυνας για παράδειγμα, καθιστά δυσκολότερη την αύξηση των δαπανών της παιδείας.
Δ. Συνεπάγεται ότι όλες οι ανάγκες μας μπορούν να ικανοποιηθούν.

7.Στόχος μιας κοινωνίας είναι:
A. Η μείωση του πληθωρισμού.
Β. Η μείωση του γενικού επιπέδου των τιμών.
Γ. Ο περιορισμός των μεταβολών των τιμών.
Δ. Κανένα από τα παραπάνω.

8. Η μετακίνηση ολόκληρης της καμπύλης παραγωγικών δυνατοτήτων πρός τα δε-ξιά της παλαιάς της θέσης υποδηλώνει:
A. Την οικονομική σταθερότητα.
Β. Την οικονομική ανάπτυξη.
Γ. Την οικονομική ύφεση.
Δ. Κανένα από τα παραπάνω.

9. Το αυξανόμενο εναλλακτικό κόστος οφείλεται:
Α. Στην ποσότητα των παραγωγικών συντελεστών.
Β. Στην διαφορετική ποιότητα των παραγωγικών συντελεστών.
Γ. Στον διαφορετικό βαθμό και είδος εξειδικεύσεως.
Δ. Β και Γ.


10. Γιατί η καμπύλη μετασχηματισμού είναι κοίλη ως πρός την αρχή των
αξόνων;
Α. Γιατί το κόστος ευκαιρίας μειώνεται όσες φορές η οικονομία επιχειρεί
να αυξήσει την παραγωγή ενός αγαθού σε βάρος της παραγωγής κάποιου
άλλου.
Β. Γιατί το κόστος ευκαιρίας παραμένει σταθερό ανεξάρτητα από την αύξηση της παραγωγής ενός άλλου αγαθού.
Γ. Γιατί το κόστος ευκαιρίας αυξάνεται όσες φορές η οικονομία επιχειρεί να αυξήσει την παραγωγή ενός αγαθού σε βάρος της παραγωγής κάποιου άλλου.
Δ. Τίποτε από τα παραπάνω.

Sunday, December 3, 2006

Πρίν το διαγωνισμό:
Η αιτία που οι εξετάσεις μπορεί να είναι δύσκολες δεν έχει να κάνει μόνο με την εξεταστέα ύλη αλλά και με την δομή τους.Πολλοί υποψήφιοι σφάλλουν, έχοντας την εντύπωση ότι η μέθοδος των πολλαπλών επιλογών είναι απλή και δεν απαιτείται ιδιαίτερη στρατηγική.Αν ο υποψήφιος καταλάβει ότι όχι μόνο η μελέτη, αλλά και η μεθοδολογία που θα ακολουθήσει την ώρα των εξετάσεων είναι απαραίτητη, σίγουρα θα έχει καλύτερα αποτελέσματα.
Οι εξετάσεις με την μέθοδο των πολλαπλών επιλογών παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:Πρώτον, αυτά τα τέστ έχουν πολλές ερωτήσεις και τα θέματα που καλύπτουν δεν ακολουθούν μια σειρά.Δεύτερον, συχνά τα τέστ πολλαπλών επιλογών δεν παραπέμπουν απλώς σε ένα βασικό θέμα, αλλά αναφέρονται σε μια λεπτομέρεια ενός θέματος με αποτέλεσμα, ενώ γνωρίζουμε τα βασικά στοιχεία ενός θέματος, μπορεί να μας διαφύγει η λεπτομέρεια και να μην μπορούμε να απαντήσουμε στην ερώτηση.Συνεπώς δεν χρειάζεται μόνο να είσαι σχετικός με το ζήτημα αλλά και να μπορείς να το αναλύεις ή να το ερμηνεύεις.
Η εμπειρία με τις εξετάσεις στους διαγωνισμούς δείχνει ότι οι υποψήφιοι καλούνται συχνά να απαντήσουν σε θέματα τα οποία απαιτούν περισσότερο από μια απλή απομνημόνευση της εξεταστέας ύλης.Είναι πολύ σημαντικό σαν εξεταζόμενος, να ακολουθείς μια μεθοδολογία προκειμένου να είσαι σε θέση να αξιοποιήσεις τις γνωστικές σου ικανότητες αλλά και να περιορίσεις την καταλυτική, πολλές φορές, παρουσία του άγχους. Η πίεση του χρόνου και το άγχος οδηγούν συχνά τους υποψήφιους σε βιαστικές απαντήσεις.
Αν έχεις την εμπειρία ενός προηγούμενου διαγωνισμού και συμμετέχεις ξανά, θα πρέπει :

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Χρήσιμα μαθηματικά εργαλεία
Εισαγωγή
Ισορροπία Καταναλωτή
Θεωρία Ζήτησης
Θεωρία Παραγωγής
Θεωρία Κόστους
Μορφές Αγοράς
Οι εξετάσεις με την μέθοδο των πολλαπλών επιλογών

Χρήσιμα Μαθηματικά εργαλεία

Ceteris paribus
Είναι μια έννοια που συναντάμε συχνά στην οικονομική ανάλυση.Αφορά την ανάγκη εξάλειψης των εξωτερικών επιδράσεων, που μπορεί να αμφισβητήσουν την αξιο-πιστία των προσπαθειών που γίνoνται για την ερμηνεία της οικονομικής συμπερι-φοράς.Συγκεντρωνόμαστε, όταν κάνουμε χρήση αυτής της παραδοχής, στην συγκε-κριμένη σχέση για την οποία ενδιαφερόμαστε, ενώ οι λοιποί παράγοντες παραμέ-νουν αμετάβλητοι.
Ας πάρουμε για παράδειγμα, την καμπύλη ζήτησης:
Όταν εξετάζουμε την επίδραση που ασκεί η τιμή στις ποσότητες των ρούχων που θέλουμε και μπορούμε να αγοράσουμε, δεχόμαστε ότι το εισόδημα μας και οι προ-τιμήσεις μας δεν μεταβάλλονται.Διαφορετικά, αν δηλαδή το εισόδημα ή οι προτι-μήσεις μας μεταβάλλονται, τότε η θέληση μας και η δυνατότητα μας θα αλλάξουν και αυτές.

Γραφικές παραστάσεις
Επειδή οι κλίμακες δείχνουν τις σχέσεις μόνο μεταξύ συγκεκριμένων ποσοτήτων και τιμών, χρησιμοποιούνται από τους οικονομολόγους κυρίως, οι γραφικές παραστάσεις και εξισώσεις, οι οποίες μας δείχνουν γενικευμένες σχέσεις, σχέσεις που καλύπτουν όλες τις ποσότητες και τις τιμές.
Η απλούστερη μέθοδος για να δείξουμε μια συναρτησιακή σχέση στη γενική της μορφή, είναι η γραφική παράσταση.Για παράδειγμα, η γραφική παράσταση των διεθνών τιμών του πετρελαίου στη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου, μας δείχνει το επίπεδο των τιμών σε διάφορα χρονικά σημεία.
Προσοχή!Δεν δείχνει σχέση συμπεριφοράς μεταξύ μιας ημερομηνίας και μιας τι-μής.Μια τέτοια γραφική παράσταση απλώς περιγράφει και συνοψίζει τα δεδομέ-να.Δεν σημαίνει ότι μια συγκεκριμένη ημερομηνία προκάλεσε την διαμόρφωση των τιμών του πετρελαίου σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο.
Μια γραφική παράσταση όμως, που συσχετίζει την τιμή του πετρελαίου με την συνο-λική ποσότητα που θέλουμε να αγοράσουμε σ΄αυτή την τιμή, ceteris paribus, είναι πράγματι γραφική απεικόνιση συναρτησιακής σχέσεως.
§ Χρήσεις των γραφικών παραστάσεων
1. Αρχίζετε πάντοτε, ονομάζοντας τους άξονες μιας γραφικής παράστασης.Ακόμα και ο πιο συνηθισμένος τύπος διαγράμματος προσφοράς και ζήτησης, πρέπει να έχει τον ένα άξονα ονομασμένο με την Τιμή ή (P) και τον άλλο με την λέξη Ποσότητα ή (Q).
2. Κάθε σημείο μιας γραφικής παράστασης αντιπροσωπεύει δύο μεταβλητές.Κάθε σημείο δείχνει ποιά τιμή του Χ συσχετίζεται με δεδομένη τιμή του Ψ.Για παράδειγμα, ποιά ποσότητα προσφέρεται ή αγοράζεται σε δεδομένη τιμή.
3. Οι καμπύλες δείχνουν πώς μεταβάλλονται οι σχέσεις.Κάθε σημείο στο διά-γραμμα, δείχνει τη σχέση μόνο ενός ζεύγους συντεταγμένων, όπως τρείς μονά-δες προιόντος και έξι Euros.Αντίθετα, η καμπύλη δείχνει τη σχέση πολλών ζευ-γών συντεταγμένων της συναρτήσεως που μας ενδιαφέρει.

Εξισώσεις
Οι εξισώσεις είναι ένας άνετος τρόπος εκφράσεως συναρτησιακών σχέσεων, γιατί μας επιτρέπει να εξετάζουμε την επίδραση περισσοτέρων παραγόντων ταυτόχρονα.
Μια κλασική εξίσωση ζητήσεως μπορεί να έχει τη μορφή:
Qd= f (P)
Η παραπάνω εξίσωση έχει τρείς όρους, τους Qd, f και P και ο καθένας έχει το όνομα του.Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο πώς επηρεάζονται οι ζητούμενες ποσότητες (Qd) από τις μεταβολές των τιμών (P).Έτσι λοιπόν, ο όρος Qd λέγεται εξαρτημένη μετα-βλητή γιατί μεταβάλλεται και εξαρτάται από τις μεταβολές της και η P ανεξάρτητη μεταβλητή.Όσο αφορά τον όρο f, ο ορισμός του είναι απλώς συνάρτηση.
Συμπερασματικά λοιπόν, την εξίσωση Qd= f(P) την διαβάζουμε ως εξής:
Η ζητούμενη ποσότητα είναι συνάρτηση της τιμής.
Αν η ζητούμενη ποσότητα είναι συνάρτηση της τιμής αλλά και του εισοδήματος, τότε η συνάρτηση γράφεται:
Qd= f (P, Y)
Παράδειγμα 1
Ας υποθέσουμε ότι μια έρευνα για τις προτιμήσεις των καταναλωτών αποκάλυψε ότι η ζητούμενη ποσότητα είναι 100 μονάδες από το προιόν όταν η τιμή του προιόντος είναι ίση με 1€ και ότι θα αγόραζαν μια μονάδα λιγότερο κάθε φορά που η τιμή θα ανέβαινε κατά 1€.Η εξίσωση της ζήτησης είναι:
Qd=101-1 P
Παράδειγμα 2
Ας υποθέσουμε ότι η συνάρτηση ζήτησης είναι :
Qd=20-0.2 P
Και η συνάρτηση προσφοράς είναι:
Qs=0.8 P
Ποιά είναι η τιμή (P) που θα κάνει την Qd ίση με την Qs;
Λύση
Αν Qd= Qs, τότε 20-0,2 P =0,8 P.Φέρνοντας όλους τους όρους P στην ίδια πλευρά, έχουμε: 0,8 P+0,2 P =20 ή 1 P =20 και λύνοντας ως πρός P, προκύπτει P=20.

Παράδειγμα 3
Ας υποθέσουμε ότι η κατανάλωση (C) είναι συνάρτηση του εισοδήματος(Υ).
Αυτό σημαίνει ότι, η κατανάλωση (C) είναι η εξαρτημένη μεταβλητή Ψ και το εισό-δημα (Υ) είναι η ανεξάρτητη μεταβλητή Χ.
Η γενική μορφή της συνάρτησης κατανάλωσης έχει τύπο:
C=F(Y)
(η κατανάλωση εξαρτάται από το εισόδημα)
Η ειδική μορφή συνάρτησης κατανάλωσης έχει τύπο:
C= a+b Y a, b παράμετροι.
(Παράμετρος είναι ένας σταθερός αριθμός που προσδιορίζει την ποσοτική σχέση μεταξύ των μεταβλητών).
H παράμετρος a αντιπροσωπεύει το λεγόμενο αυτόνομο τμήμα της κατανάλωσης, το τμήμα δηλαδή, της κατανάλωσης που είναι ανεξάρτητο από το εισόδημα.Κατά συνέπεια, αν το εισόδημα είναι μηδενικό (Υ=0), τότε η κατανάλωση είναι ίση με το αυτόνομο τμήμα της (C=a).
Αν η συνάρτηση κατανάλωσης έχει την ακόλουθη μορφή:
C=10+0.5Y
και το εισόδημα είναι ίσο 50€ , τότε η κατανάλωση ισούται με C= 10+0,5 50=35€.

Κλίμακες
Οι κλίμακες είναι τα εμπειρικά ή υποθετικά δεδομένα, των οποίων την εμπειρική αλληλεξάρτηση θέλουμε να εξετάσουμε.Μια κλίμακα μπορεί να είναι, ένας κατά-λογος των ποσοτήτων ρούχων που προσφέρονται και ζητούνται στις διάφορες τιμές.

Συναρτησιακές σχέσεις
Τις σχέσεις που απεικονίζουν την επίδραση ενός παράγοντα σε ένα άλλο τις απο-καλούμε συναρτησιακές σχέσεις.Αυτές οι σχέσεις περιγράφουν πραγματικά γεγο-νότα, που μπορούμε να τα ανακαλύψουμε μόνο με την εμπειρική έρευνα.
Στην Οικονομική επιστήμη, η τεχνική που χρησιμοποιείται για την ανακάλυψη αυτών των σχέσεων ονομάζεται Οικονομετρία.

Ταυτότητες
Οι ταυτότητες είναι αληθείς εξ ορισμού.Δεν μπορούν να αποδειχθούν ως αληθείς ή ψευδείς, γιατί δεν υπάρχει τίποτε να αποδειχθεί.Οι ταυτότητες τις δεχόμαστε αξιωμα-τικά ως αληθείς και αδιαφιλονίκητες, σε αντίθεση με τις συναρτησιακές σχέσεις που ανακαλύπτονται εμπειρικά.